Depresja po śmierci bliskiej osoby: objawy i leczenie

Depresja jest jednym z najbardziej złożonych pojęć w dziedzinie zdrowia psychicznego. Nie tylko występuje w bardzo różnych formach i objawach, ale także, jak w przypadku praktycznie wszystkich zaburzeń psychicznych, nie ma jednej przyczyny, która je wywołuje.

Wiadomo jednak, że spośród wszystkich możliwych doświadczeń, które mogą prowadzić do pojawienia się objawów depresyjnych, śmierć bliskiej osoby jest jednym z najczęstszych. Jest to częstotliwość względna, ponieważ u większości osób, które muszą poradzić sobie z żałobą po takiej stracie, nie rozwija się depresja, jednak w niektórych przypadkach konieczna jest pomoc psychologiczna.

Symptomy

Jednym z wielkich mitów na temat depresji jest to, że jest to w zasadzie smutek tak intensywny, że powoduje duży ból psychiczny, wystarczający, by znacząco zniszczyć życie lub nawet sprzyjać pojawieniu się myśli samobójczych.

Choć zdarzają się przypadki, w których osoby z depresją tak właśnie się czują, jest wiele innych, które przeżywają ją w zupełnie inny sposób i które nie do końca czują się smutne. Jakie są główne objawy depresji? Najbardziej charakterystyczną cechą depresji, czy to z powodu śmierci bliskiego członka rodziny lub przyjaciela, czy z innych przyczyn, jest niezdolność do odczuwania radości, podniecenia, a w niektórych przypadkach nawet przyjemności, a także brak inicjatywy i motywacji do wykonywania najbardziej podstawowych czynności.

Leczenie

Leczenie depresji po śmierci bliskiej osoby zawsze musi być prowadzone przez specjalistów z zakresu zdrowia psychicznego, którzy muszą również postawić indywidualną diagnozę. To, że po śmierci przyjaciela lub krewnego czujemy się bardzo źle, nie oznacza, że możemy przyjąć za pewnik, że mamy depresję; musimy poczekać na to, co powiedzą nam specjaliści zajmujący się naszym przypadkiem. Dobrze jest też wiedzieć, że w niektórych przypadkach zalecane będzie łączenie psychoterapii z leczeniem farmakologicznym, a w innych nie.

Leki łagodzą objawy, ale kilka dawek nie sprawia, że dyskomfort znika. Terapia psychologiczna jest tą, która może najlepiej pomóc w zaakceptowaniu śmierci osoby.

Jak można to osiągnąć? Nie jest to walka, którą możemy prowadzić sami, ani coś, co zależy tylko od terapeuty. Na przykład część zadań ma związek z restrukturyzacją poznawczą: rewizją naszych najgłębszych przekonań w celu odrzucenia tych, które nie przystają do rzeczywistości i szkodzą nam, i zastąpienia ich innymi.